Als een werknemer zich als gevolg van het coronavirus ziek meldt, dan heeft de werknemer recht op loon tijdens ziekte. Wanneer een werknemer zich niet ziek meldt omdat de klachten beperkt zijn maar ook niet naar werk kan komen in verband met quarantaine, dan ligt de situatie lastiger. In dit geval zegt de wet dat een werknemer recht behoudt op loon, tenzij het niet werken voor rekening en risico van de werknemer komt. Het is lastig om te betogen dat het niet werken als gevolg van besmetting met het coronavirus en een opgelegde quarantainemaatregel voor rekening en risico van de werknemer komt, terwijl een ‘normale' ziekmelding een ondernemingsrisico is en niet voor rekening en risico van de werknemer komt. Het is dus zeer verdedigbaar dat een werknemer bij een quarantainemaatregel gewoon recht heeft op loon.
Wat als het aantal besmettingen uit de hand loopt?
De overheid heeft inmiddels aangegeven dat het coronavirus wordt aangemerkt als een ‘buitengewone omstandigheid'. Dit betekent dat werkgevers in bepaalde gevallen aanspraak kunnen maken op werktijdverkorting. Werktijdverkorting houdt in dat het UWV een tijdelijke WW-uitkering verstrekt in verband met werkvermindering. De WW-uitkering wordt door het UWV aan de werkgever voldaan en de werkgever betaalt het loon van zijn werknemers door volgens de geldende afspraken.
Om in aanmerking te komen voor werktijdverkorting moet aan de volgende voorwaarden zijn voldaan:
het bedrijf is getroffen door een bijzondere situatie die buiten het normale ondernemersrisico valt;het is de verwachting dat er voor een periode van minimaal 2 tot maximaal 24 weken minstens 20% minder werk is;er is sprake van een direct verband tussen de bijzondere situatie en de werkvermindering.
De werktijdverkorting duurt in beginsel maximaal 6 weken, maar kan op verzoek worden verlengd tot maximaal 24 weken. Voor oproepkrachten met een nulurencontract en uitzendkrachten kan geen werktijdverkorting worden aangevraagd. (Bron: BDO)